Owies głuchy (Avena fatua L.) – gatunek zboża należący do rodziny wiechlinowatych. Jako gatunek rodzimy występuje w Eurazji i północnej Afryce. Ponadto szeroko rozprzestrzeniony jako gatunek zawleczony w regionach o klimacie umiarkowanym. W Polsce spotykany głównie na południu, gdzie jest pospolitym chwastem w uprawach.
Rozwój Roślina jednoroczna (in. terofit), przechodząca cały cykl życiowy w ciągu jednego sezonu wegetacyjnego. Kwitnie od czerwca do lipca. Genetyka Liczba chromosomów 2n = 42. Siedlisko Zasiedla przydroża oraz uprawy zbożowe i okopowe. Rośnie przeważnie na glebach gliniastych i ilastych. We florze Polski uznawany za archeofit, częsty w wielu regionach. Fitosocjologia Gatunek charakterystyczny dla rzędu Centauretalia cyani oraz związku Caucalidion lappulae. Bioindykacja Uciążliwy chwast, występuje przeważnie w uprawach zbóż ozimych i jarych oraz w okopowych. Nasiona dojrzewają wcześniej niż uprawianych zbóż i osypują się przed ich zbiorem, przez co mogą jeszcze silniej zachwaszczać następne uprawy. Skutecznie rywalizuje z roślinami uprawnymi o składniki odżywcze. Posiada duże możliwości krzewienia się. W ekologicznych uprawach okopowych i niewielkich uprawach zbożowych skuteczną metodą zwalczania jest ręczne wyrywanie roślin w czerwcu, przed dojrzeniem i wysiewem nasion.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:54:27]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986805. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.