Żabienica jaskrowata (Baldellia ranunculoides (L.) Parl.) – gatunek błotnopączkowych lub skrytopączkowych roślin zielnych z rodziny żabieńcowatych (Alismataceae), pochodzący z Europy i krajów basenu Morza Śródziemnego, naturalizowany na Azorach. W Polsce rodzimy, wymierający, znajdowany był na Wolinie. Roślina podawana była w 1966 w postaci pojedynczo rosnących roślin w jeziorze Wisełka, ale od wielu lat stanowisko to nie zostało odnalezione. Rośliny tego gatunku zasiedlają wilgotne miejsca obok potoków, stawów i jezior, a także rowy na torfowiskach.
Gatunek umieszczony na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) i uznany w Polsce za wymierający, krytycznie zagrożony (kategoria zagrożenia E). W wydaniu z 2016 roku otrzymał kategorię RE (wymarły na obszarze Polski). W Polskiej czerwonej księdze roślin posiada kategorię EX (wymarły). Nie podlega ochronie gatunkowej na podstawie przepisów prawa krajowego, nie został również uznany za ważny dla Unii Europejskiej w dyrektywie siedliskowej. Nie został wykazany w sieci "Natura 2000", choć historyczne i potencjalne miejsca występowania stanowią siedliska przyrodnicze w obszarze "Wolin i Uznam".
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-02-19 00:05:48]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=69621521. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.