Wirtualny atlas roślin: Kaldezja dziewięciornikowata / Caldesia parnassifolia

Kaldezja dziewięciornikowata (Caldesia parnassifolia (L.) Parl.) – gatunek rośliny należący do rodziny żabieńcowatych. Występuje w stanie dzikim w Europie Środkowej i Wschodniej, Azji i Afryce. W Polsce jest gatunkiem skrajnie rzadkim.

Liście liście odziomkowe wyrastają z kłącza. Mają długie, płaskie ogonki i blaszki szerokojajowate, w nasadzie głęboko sercowate, a na szczycie nieco zaostrzone lub tępe. Kwiaty białe z licznymi słupkami. Pokrój wytwarza 3 formy; typową, wodną, podwodną oraz lądową. Forma wodna ma długoogonkowe, jajowate i pływające liście i ponad wodą wytwarza obfity kwiatostan. Forma podwodna ma liście małe, długoogonkowe, o eliptycznych blaszkach i nie tworzy kwiatostanu. Forma lądowa jest niska, ma jajowate liście na krótkich ogonkach, tworzy niewielki kwiatostan. Łodyga bezlistna, dochodząca do 30 cm. Występuje krótkie kłącze. Owoc suche pestkowce.

Biologia i występowanie

W Polsce znana była z siedmiu tylko stanowisk: koło Stargardu, Bydgoszczy, Poznania (jezioro Góreckie), Czarnkowa, Zamościa i Międzyrzecza na Ziemi Lubuskiej. W ostatnim dwudziestoleciu potwierdzono jej występowanie już tylko w jeziorze Nietopersko koło Międzyrzecza.
Rozwój
Bylina. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Rzadko jednak wytwarza owoce. Krótko tylko utrzymują się one na wodzie i toną. Rozmnaża się głównie wegetatywnie. Pod koniec lata wytwarza turiony, dzięki którym rozmnaża się wegetatywnie i zimuje.
Siedlisko
Korzeni się w mulistym dnie mezotroficznych jezior, rośnie w strefie szuwarów. Hydrofit.
Genetyka
Liczba chromosomów 2n=22.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2018-12-04 19:57:42]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=51609412. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
Halina Piękoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek: Rośliny chronione. Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2006. ISBN 978-83-7073-444-2.
Zbigniew Podbielkowski: Zarys hydrobotaniki. Tomaszewicz Henryk. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1979. ISBN 83-01-00566-1.
P.F. Stevens: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-06-25].
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.