Wirtualny atlas roślin: Turzyca mocna / Carex firma

Turzyca mocna (Carex firma Host.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych. Występuje w górach Europy, w Polsce tylko w Tatrach i jest tutaj dość pospolity.

Pokrój gęstodarniowa roślina o wysokości 5-20 cm. Nie wytwarza rozłogów. Łodyga wzniesiona, tępo 3-kanciasta, gładka, około 3-4 razy wyższa od długości liści. Liście zimozielone, stosunkowo szerokie i krótkie (ich długość zwykle nie przekracza 10 cm, a szerokość wynosi 2-4 mm). Ich dolne pochwy są żółtobrunatne. Liście są bardzo sztywne i niemal poziomo odstają na boki. Kwiaty zebrane w kłosy. Na jednej łodydze występuje 1 tylko szczytowy kłos męski i kilka kłosów żeńskich. Kłos męski jest krótkojajowaty i gruby, często zwisający. Jego długość nie przekracza 1 cm. Dolne kłosy żeńskie wyrastają na szypułkach z pochwy liściowej, górne są bezszypułkowe. Długość kłosów żeńskich wynosi 5-10 mm, szerokość 2-3 mm. Podsadki kłosów mają bardzo wąską blaszkę. Przysadki są tępe i mają rdzawobrunatny kolor z zielonym nerwem. Pęcherzyki są tępokrawędziste, nagie, żółtozielone i stopniowo wyciągnięte w dzióbek. Słupek z 3 znamionami.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca. Występuje głównie na wapiennym podłożu, na skałach i w murawach od regla dolnego po piętro alpejskie. Gatunek charakterystyczny dla Ass. Caricetum firmae.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 00:55:14]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62820872. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
The Plant List. [dostęp 2017-01-11].
Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).
Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.