Wirtualny atlas roślin: Turzyca żółta / Carex flava

Turzyca żółta (Carex flava L.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych. Występuje w strefie umiarkowanej półkuli północnej – w Europie, zachodniej i północnej Azji, w północno-zachodniej Afryce oraz w północnej części Ameryki Północnej. W Polsce rozpowszechniona, lokalnie rzadsza – na północnym Mazowszu i północnym Pomorzu Zachodnim.

Pokrój roślina kępowa, żółtozielona. Łodyga wzniesiona, ostro trójkanciasta, gładka, osiągająca najczęściej 20–50 cm. Liście trawiaste, wiotkie, żółtozielone, brzegiem szorstkie, szerokości 3–7 mm. Dolne pochwy liściowe jasnobrązowe. Kwiaty roślina jednopienna, rozdzielnopłciowa. Kwiaty zebrane w kłosy. Kłos szczytowy męski, pojedynczy, długości 1–2 cm, siedzący lub na szypułce o długości do 2 cm. Kłosy żeńskie tuż pod kłosem męskim, skupione, siedzące lub na krótkich szypułkach, w liczbie 2–3, kształtu jajowatego lub kulistego, długości 1–1,5 cm. Słupki o trzech znamionach. Przysadki kwiatów żeńskich jajowatolancetowate, tępe, żółtobrązowe z zielonym grzbietem, wyraźnie krótsze od pęcherzyków. Najniższa podsadka liściasta, wyraźnie dłuższa od kwiatostanu. Owoc orzeszek zamknięty w pęcherzyku długości 5–7 mm koloru żółtozielonego do żółtego, zwężającym się w długi (do 3 mm) i odgięty dzióbek.

Biologia i występowanie

Bylina. Hemikryptofit. W warunkach Polski kwitnie od maja do września. Występuje na siedliskach wilgotnych, łąkach, młakach i torfowiskach niskich. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu Caricetalia davallianae oraz wyróżniający (D.) dla związku Molinion caeruleae. Liczba chromosomów 2n=60.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-29 07:32:37]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=74536804. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.