Wirtualny atlas roślin: Turzyca żółta / Carex flava

Turzyca żółta (Carex flava L.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych. Występuje w strefie umiarkowanej półkuli północnej – w Europie, zachodniej i północnej Azji, w północno-zachodniej Afryce oraz w północnej części Ameryki Północnej. W Polsce rozpowszechniona, lokalnie rzadsza – na północnym Mazowszu i północnym Pomorzu Zachodnim.

Pokrój roślina kępowa, żółtozielona. Łodyga wzniesiona, ostro trójkanciasta, gładka, osiągająca najczęściej 20-50 cm. Liście trawiaste, wiotkie, żółtozielone, brzegiem szorstkie, szerokości 3-7 mm. Dolne pochwy liściowe jasnobrązowe. Kwiaty roślina jednopienna, rozdzielnopłciowa. Kwiaty zebrane w kłosy. Kłos szczytowy męski, pojedynczy, długości 1-2 cm, siedzący lub na szypułce o długości do 2 cm. Kłosy żeńskie tuż pod kłosem męskim, skupione, siedzące lub na krótkich szypułkach, w liczbie 2-3, kształtu jajowatego lub kulistego, długości 1-1,5 cm. Słupki o trzech znamionach. Przysadki kwiatów żeńskich jajowatolancetowate, tępe, żółtobrązowe z zielonym grzbietem, wyraźnie krótsze od pęcherzyków. Najniższa podsadka liściasta, wyraźnie dłuższa od kwiatostanu. Owoc orzeszek zamknięty w pęcherzyku długości 5-7 mm koloru żółtozielonego do żółtego, zwężającym się w długi (do 3 mm) i odgięty dzióbek.

Biologia i występowanie

Bylina. Hemikryptofit. W warunkach Polski kwitnie od maja do września. Występuje na siedliskach wilgotnych, łąkach, młakach i torfowiskach niskich. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu Caricetalia davallianae oraz wyróżniający (D.) dla związku Molinion caeruleae. Liczba chromosomów 2n=60.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:28:56]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986825. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.