Turzyca pęcherzykowata (Carex vesicaria L.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (turzycowatych). Jest szeroko rozprzestrzeniony w strefie umiarkowanej półkuli północnej – rośnie w Europie, Azji i Ameryce Północnej. W Polsce jest to gatunek rodzimy pospolity na niżu, rzadszy na obszarach górskich.
Rozwój Bylina, wiatropylna, hydrofit, hemikryptofit. W Polsce kwitnie w maju i czerwcu. Siedlisko Zasiedla najczęściej siedliska zlądowacone, okresowo podtapiane, glebach mineralno-organicznych. Występuje głównie w szuwarach, na brzegach zbiorników wodnych, w rowach melioracyjnych i wyrobiskach na torfowiskach oraz w olsach. Fitocenozy W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku Magnocaricion oraz zespołu zespołu (Ass.) szuwaru turzycy pęcherzykowatej (Caricetum vesicariae) gdzie tworzy niewielkie, zwarte fitocenozy. Genetyka Somatyczna liczba chromosomów 2n = 70-88.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:35:55]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986327. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.