Wirtualny atlas roślin: Kłoć wiechowata / Cladium mariscus

Kłoć wiechowata (Cladium mariscus (L.) Pohl) – gatunek roślin należący do rodziny ciborowatych (Cyperaceae). Występuje w niemal całej Europie z wyjątkiem jej wschodniej części oraz w Australii. W Polsce we wschodniej części Lubelszczyzny, na Równinie Augustowskiej, na Pomorzu, ziemi lubuskiej i w Wielkopolsce, poza tym na kilku rozproszonych stanowiskach.

Pokrój roślina zielna, osiąga 2–2,5 m wysokości. Kwiaty kwiatostany złożone z kłosków zebranych w szczytową wiechę. Z kątów liści wyrastają boczne wiechy. Kłoski długości 3–4 mm, 2-kwiatowe. Kwiaty pozbawione okwiatu, część z nich obupłciowa, reszta męska. Owoce owocki to jajowate, brunatne orzeszki zakończone krótkim dzióbkiem, o długości 3 mm.

Biologia i występowanie

Kwitnie od czerwca do sierpnia. Często tworzy zwarte płaty szuwaru kłociowego. Kłoć wiechowata rośnie w płytkich wodach stojących, na torfowiskach niskich i wypłyconych jeziorach.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 21:03:28]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72733953. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.