Wirtualny atlas roślin: Siedmiopalecznik błotny / Comarum palustre

Siedmiopalecznik błotny (Comarum palustre L.) – gatunek rośliny z rodziny różowatych.

Łodyga wzniesiona, słabo rozgałęziona, o wysokości do 90 cm. Posiada zdrewniałe kłącze. Liście prawie palczaste, 5–7-listkowe, nierównopierzaste. Listki sztywne, lancetowate, spodem sine, ostro piłkowane. Górne listki 3-dzielne, prawie siedzące Kwiaty płatki korony kwiatowej krótsze niż działki kielicha, lancetowate zaostrzone, trwałe. Dno kwiatowe gąbczaste. Kolor kwiatu ciemnopurpurowy.

Biologia i występowanie

Występuje w całej Europie, w Azji i Ameryce Północnej. W Polsce jest dość pospolity na niżu, w górach występuje rzadko, tylko w niższych położeniach. W Sudetach i Karpatach znajdują się tylko pojedyncze stanowiska Bylina lub półkrzew, chamefit. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Roślina miododajna. Rośnie na niskich i przejściowych torfowiskach, wyrobiskach potorfowych, na brzegach wód, rzadziej na mokrych łąkach. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Scheuchzerio-Caricetea nigrae i związku zespołów (All.) Caricion lasiocarpae. Liczba chromosomów 2n = 42.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-01-08 00:07:01]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=69218371. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.