Ostróżeczka polna, ostróżka polna (Consolida regalis, właśc. Delphinium consolida L.) – gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych. Występuje w stanie dzikim w środkowej Europie. W Polsce pospolita na całym niżu. W polskiej florze jest archeofitem.
Roślina jednoroczna, czasami dwuletnia. Kwitnie od czerwca do września. Przedprątne kwiaty zapylane są przez błonkówki(głównie trzmiele). Siedlisko: brzegi dróg, wysypiska, suche ugory oraz w zbożach jako chwast segetalny. Roślina wapieniolubna i wskaźnikowa gleb ilastych. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu Centaureatlia cyanii i Ass. Consolido-Brometum. Roślina słabo trująca: Całe ziele, nasiona oraz kwiaty zawierają alkaloidy mogące powodować podrażnienia skóry.
Roślina lecznicza. Ziele (Herba Consolidae) zawiera alkaloidy i saponiny. W weterynarii oraz w medycynie ludowej stosowano je do zwalczania pasożytów zewnętrznych. Wyciąg z ziela znajduje się w stosowanym obecnie preparacie delacet przeciw wszom. Kwiatów używano dawniej do barwienia sukna na zielono, a po zmieszaniu z ałunem na niebiesko.
Obecnie roślina silnie przetrzebiona przez herbicydy stosowane do ochrony upraw rolnych przed chwastami. Mniej szkodzi jej koszenie; po skoszeniu wypuszcza boczne pędy, które kwitną i owocują. Aby uchronić ją przed całkowitym wyginięciem tworzone są specjalne ogródki chwastów.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 21:06:54]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72696307. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.