Wirtualny atlas roślin: Kolendra siewna / Coriandrum sativum

Kolendra siewna (Coriandrum sativum L.) – gatunek rośliny jednorocznej należący do rodziny selerowatych (Apiaceae Lindl.). Pochodzi znad Morza Śródziemnego, lecz zaaklimatyzował się też w krajach chłodniejszych. W Polsce jest uprawiany, rzadko zdziczały lub zawleczony.

Łodyga wzniesiona, rozgałęziona, żebrowana, naga, do 70 cm wysokości. Cała roślina wydziela zapach pluskiew. Liście dolne pojedyncze, długoogonkowe, klapowe, o szerokich działkach; górne – podwójnie pierzastodzielne, o działkach równowąskich, podobnych do kopru. Kwiaty jasnoróżowe lub białe, drobne, zebrane w baldachy złożone wyrastające na końcach rozgałęzień. Roślina miododajna. Kwiaty 5-krotne z 1 słupkiem i 5 pręcikami. Kwitnie od czerwca do lipca. Owoce brunatny lub jasnobrunatny, bardziej lub mniej kulisty, o średnicy około 1,5–5 mm lub owalny, o długości 2–6 mm. Składa się z rozłupni, złożonej z rozłupek zwykle ściśle połączonych. Owoc jest nieowłosiony i posiada 10 falistych, lekko wzniesionych żeberek pierwotnych i 8 prostych, bardziej wyraźnych żeberek wtórnych. Rozłupki są na powierzchni wewnętrznej wklęsłe. Szczyt wieńczy podszyjcze (stylopodium). Młode owoce – zielone, przed dojrzewaniem różowieją, a dojrzałe przybierają barwę żółtawą.

Surowiec zielarski
Owoc kolendry (Coriandri fructus) – wysuszone rozłupnie zawierające powyżej 3 ml/kg olejku eterycznego. Olejek eteryczny (Oleum Coriandri), zawiera przede wszystkim fitoncyd linalol.
Działanie i zastosowanie
Rozkurczowe, wiatropędne, moczopędne, pobudzające wydzielanie soku żołądkowego i apetyt. W British Pharmacopoeia of medicines znaleźć można również wzmianki o wodzie z kolendrą, która używana była często do zwalczania kolki. Zewnętrznie używano jej jako maść na reumatyzm.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2019-11-17 00:17:00]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=57964001. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-05-01].
Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne: Farmakopea Polska X. Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276. ISBN 978-83-63724-47-4.
Aleksander Ożarowski, Antonina Rumińska, Krystyna Suchorska, Zenon Węglarz: Leksykon roślin leczniczych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1990. ISBN 83-09-01261-6.