Wirtualny atlas roślin: Widlicz cyprysowy / Diphasiastrum tristachyum

Widlicz cyprysowy, w. cyprysowaty, widłak cyprysowaty, zeglej cyprysowaty (Diphasiastrum tristachyum (Pursh) Holub) – gatunek rośliny z rodziny widłakowatych.

Łodyga pęd główny znajduje się pod ziemią. Pędy nadziemne krzaczkowate, do 15 cm wysokości. Gałązki do 1,5 mm szerokości, obustronnie wypukłe, owoszczone od spodu. Liście przylegające do gałązek.

Biologia i występowanie

Występuje głównie w Europie środkowej oraz we wschodniej Ameryce Północnej. W Polsce występuje w rozproszeniu na niżu, gdzie był podawany z około stu stanowisk, z których większość nie została jednak potwierdzona po 1980 r. Bylina, zimozielony chamefit. Z zarodników rozwija się przedrośle żyjące w symbiozie z grzybami. Gatunek rośnie na wrzosowiskach i w widnych borach sosnowych. Jest gatunkiem charakterystycznym wrzosowisk (rząd Calluno-Ulicetalia).

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 01:36:06]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62818917. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229.
Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.