Wirtualny atlas roślin: Głodek mrzygłód / Draba aizoides

Głodek mrzygłód (Draba aizoides L.) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych. Występuje w górach środkowej Europy. W Polsce tylko w Tatrach.

Pokrój niewielka roślina darniowa, osiągająca wysokość 4-15 cm. Łodyga owłosiony i wzniesiony głąbik. Liście równowąskie, o szerokości do 1 mm i gęsto skupione, tworzące przyziemne różyczki. Są soczyste i mają ostro zakończone wierzchołki. Obie strony blaszki liściowej są nagie, natomiast brzegi blaszki są owłosione białymi, sztywnymi i dość długimi szczecinkami. Kwiaty o żółtej barwie, zebrane po kilka na szczycie głąbików. Mają 4 płatki korony, lekko wycięte na szczytach i dwukrotnie dłuższe od działek kielicha. Wewnątrz korony jeden słupek i kilka pręcików. Owoc wielonasienne, eliptyczne i silnie spłaszczone łuszczynki o jednonerwowych łupinach. Mają długość 6-10 mm.

Biologia i występowanie

Bylina. Kwitnie od maja do czerwca. Siedlisko: szczeliny skalne, naskalne murawy. W Tatrach występuje od regla dolnego do piętra alpejskiego, głównie jednak w piętrze kosówki i alpejskim. Rośnie wyłącznie na wapiennym podłożu. Gatunek charakterystyczny dla All. Potentillion caulescentis.

Jest uprawiany jako roślina ozdobna, szczególnie nadająca się do ogrodów skalnych i do obsadzania murków. Strefy mrozoodporności 5-9. Jest łatwy w uprawie. Wymaga dobrze przepuszczalnej ziemi o odczynie zasadowym. Rozmnaża się przez nasiona wysiewane jesienią (przed kiełkowaniem muszą być na mrozie) lub przez podział rozrośniętych kęp.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-01-15 00:08:06]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=69327706. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.