Wierzbownica bladoróżowa Epilobium roseum

Liście na ogonkach o długości 0,3-1,5 cm, lancetowatojajowate, o klinowato zwężających się nasadach. Blaszka o długości 3-9 cm, szerokości 0,8-3,5 cm i gęsto i ostro ząbkowanych brzegach. Kwiaty wyrastają na długich szypułkach w górnej części łodygi tworząc luźne grono. Przed rozkwitnięciem są zwieszone. Mają początkowo białe, później różowe, silnie na szczytach wycięte płatki korony o długości 5-6 mm. Słupek o pałeczkowatym, niepodzielonym znamieniu. Łodyga wzniesiona, prosta, dołem naga, górą przylegająco owłosiona, posiada dobrze widoczne 4 podłużne listewki. Silnie rozgałęzia się, osiąga wysokość 15-80 cm. Pod ziemią (czasami, rzadko, również nad ziemią) krótkie i mięsiste rozłogi, z których wyrastają różyczki liściowe. Owoc krótko owłosiona i podłużnie bruzdowana torebka. Nasiona odwrotnie jajowate, o zaokrąglonych końcach.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Siedlisko: brzegi strumieni, mokradła, rowy, lasy, Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Calystegio-Epilobietum hirsuti. Kwitnie od lipca do września, jest owadopylna lub samopylna, słupek i pręciki dojrzewają równocześnie. Roślina wiatrosiewna, nasiona mają aparat lotny w postaci pęczka włosków.