Sadziec konopiasty Eupatorium cannabinum

Sadziec konopiasty, sadziec konopnica (Eupatorium cannabinum L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych (Asteraceae). Rośnie dziko niemal w całej niemal Europie, w Azji sięgając na wschodzie po Iran i Kazachstan oraz w północno-zachodniej Afyce, w Algierii i Maroku. W Polsce pospolity gatunek rodzimy, nie występuje jednak w wyższych położeniach górskich, nie rośnie w Tatrach.

Pokrój roślina zielna z grubym kłączem. Łodyga prosto wzniesiona, bruzdowana, wysokości 50–170 cm, górą krótko owłosiona. Liście naprzeciwległe, dłoniasto trójdzielne, odcinki lancetowate, długości 5–15 cm, szerokości 1–4 cm, zaostrzone, nieregularnie, ostro ząbkowane, dolne krótkoogonkowe, górne niekiedy siedzące. Kwiaty obupłciowe, rurkowate, cylindryczne, drobne, długości 5–6 mm, szerokości 1,5–2,5 mm, zebrane w 3–7 kwiatowe koszyczki, tworzące gęste baldachogrona. Listki okrywy koszyczka w dwóch lub trzech szeregach, dachówkowato ustawione, błoniasto owłosione, wewnętrzne lancetowate, zewnętrzne jajowato, delikatnie orzęsione. Słupek z podługowatą zalążnią, szyjka głęboko rozwidlona. Korona kwiatu brudnoróżowa, czasem biała, dość głęboka, z pięcioma lejkowatymi ząbkami. Kielich w postaci puchu (pappus), długości 3–5 mm, włoski ustawione w jednym szeregu. Owoce niełupka barwy czerwonobrunatnej, długości 2–3 mm, szerokości 0,5-1 mm.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do września. Nasiona są rozsiewane przez wiatr (anemochoria). Siedlisko: rośnie nad brzegami wód i rowów, na wilgotnych łąkach oraz na skrajach wilgotnych lasów i w zaroślach. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla zespołu (Ass.) Calystegio-Eupatorietum i wyróżniający dla związku (All.) Atropion belladonnae. W niektórych ujęciach wyróżniany jest też zespół sadźca konopiastego Eupatorietum cannabini, dla którego także jest gatunkiem charakterystycznym. Liczba chromosomów 2n = 20.

Ze względu na ładne kwiatostany bywa uprawiany jako rośliny ozdobne. Oprócz formy typowej uprawiane są wyhodowane przez ogrodników bardziej ozdobne kultywary. Jest odporny na mróz (strefy mrozoodporności 5-9). Wymaga żyznej i przepuszczalnej gleby oraz słonecznego stanowiska. Rozmnaża się z sadzonek wytwarzanych latem, przez wysiew nasion wiosną lub przez podział jesienią. Po przekwitnięciu obcina się kwiatostany.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-29 18:16:44]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=75079600. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • lipiec
      • sierpień
      • wrzesień
    • barwa kwiatów
      • płatki białe
      • płatki różowe
    • liczba płatków
      • płatki trzy i mniej
      • płatków pięć
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od pasa do wysokości człowieka (100 < x < 200 cm)
    • wygląd łodygi
      • łodyga owłosiona
      • łodyga wzniesiona
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
    • ustawienie liści
      • naprzeciwległe
  • cechy owoców
    • kolor owoców
      • brązowe
      • czerwone
  • ogólne
    • roślina ozdobna
    • roślina użytkowa
    • bylina
    • gatunek rodzimy
    • kultywar
    • dwa podgatunki
  • siedlisko
    • Brzegi wód
    • zarośla
    • zręby
    • wilgotne lasy