Wiązówka bulwkowa, wiązówka bulwkowata (Filipendula vulgaris Moench) – gatunek rośliny należący do rodziny różowatych. Jest gatunkiem eurosyberyjskim, występuje od północno-zachodniej Afryki, poprzez południową i środkową Europę po Syberię. W Polsce gatunek rodzimy, rozmieszczony nierównomiernie – miejscami rzadki, np. w górach, na wybrzeżu, w środkowej części kraju, gdzie indziej częsty, np. w pasie wyżyn i województwie kujawsko-pomorskim.
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do lipca. Rośnie w miejscach słonecznych lub półcienistych, na glebach przeciętnych, ciężkich. Jako jedyny gatunek wiązówek rośnie na suchych stanowiskach, z dala od wody, w cieplejszych lasach, na suchszych, trawiastych zboczach na niżu i w niższych położeniach górskich. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Festuco-Brometea.
Roślina ozdobna Jest uprawiana jako roślina ozdobna ze względu na swoje atrakcyjne, podobne do paproci liście i ładne, gęste kwiatostany. Nadaje się do nasadzeń ogrodowych, na rabaty bylinowe i na kwiat cięty. Jest w pełni mrozoodporna (strefy mrozoodporności 3-9). Stanowisko nasłonecznione lub półcieniste, gleba może być sucha, ale powinna być przepuszczalna. Rozmnaża się z nasion wysiewanych wiosną lub jesienią, lub przez podział. Roślina lecznicza W medycynie ludowej używana w chorobach dróg oddechowych, nerek oraz przeciw pasożytom.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:09:32]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72736170. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.