Jęczmień zwyczajny (Hordeum vulgare L.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Rozpowszechniona w uprawie roślina zbożowa.
Roślina jednoroczna dorastająca do wysokości 1 metra. Kłoski boczne, w odróżnieniu od jęczmienia dwurzędowego są płodne, stąd też kłos jest wielorzędowy. Może być 4-rzędowy, gdy środkowe kłoski są silniej przylegające do osi, lub 6-rzędowy, gdy wszystkie kłoski są jednakowo odstające. Osadka kłosa nie kruszy się, podczas dojrzewania odpadają z niej kłoski. Plewy o tej samej długości co plewki dolne, lub nieco krótsze. W Polsce kwitnie w czerwcu i lipcu.
Rośnie dziko w Afryce Północnej (Egipt, Libia), w Azji Zachodniej (Afganistan, Cypr, półwysep Synaj, Iran, Irak, Izrael, Jordania, Liban, Syria, Turcja), na Kaukazie (Armenia, Azerbejdżan), Azji Środkowej (Kirgistan, Tadżykistan, Turkiestan, Uzbekistan), w Indiach, Pakistanie, Chinach, na Tajwanie. W Europie dziko rośnie tylko na wyspie Kreta. Jako gatunek introdukowany pojawia się w Etiopii, Korei, Australii i Nowej Zelandii. Jest uprawiany w wielu krajach świata.
Roślina uprawna, w Azji uprawiana od bardzo dawna. Ziarna odkryto np. w paleolitycznej osadzie w miejscowości Netiw ha-Gedud w Izraelu, pochodzącej z lat 9970-9400 p.n.e. Za czasów biblijnych w Palestynie uprawiano dwa gatunki jęczmienia: jęczmień zwyczajny i dwurzędowy. Jęczmień ozimy jest gatunkiem o wysokim potencjale plonotwórczym – szacuje się, że w optymalnych warunkach jego plony mogą być zbliżone do tych, które uzyskiwane są w uprawie pszenicy. Obecnie jest uprawiany głównie do wytwarzania słodu przy produkcji piwa, do wyrobu kaszy i jako roślina paszowa. W Azji wykorzystywany jest również jako zboże chlebowe. Z palonego ziarna otrzymywana jest kawa zbożowa.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2022-04-10 00:22:46]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=66785208. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.