Sit członowaty Juncus articulatus

Sit członowaty (Juncus articulatus L.) – gatunek z rośliny sitowatych. Zasięg naturalny obejmuje całą Europę, północną Afrykę, zachodnią i środkową Azję po północną część subkontynentu indyjskiego, Amerykę Północną po południowe USA. Zawleczony i zdziczały rośnie w Australii, na Nowej Zelandii i w Peru. W Polsce pospolity, w miejscach wilgotnych od niżu po regiel górny.

Pokrój drobnokępkowa roślina, do 60 cm wysokości z gęstą wiązką korzeni. Pęd łodygi długości 10–60 cm wyrastają z czołgającego się kłącza. Łodygi ulistnione na całej długości, kolankowate. Liście szydlaste, o blaszkach obłych i przegradzanych (przegrody dobrze widoczne w stanie suchym). Kwiatostan luźna, wierzchotkowata rozrzutka, licznogłówkowa. W drobnych główkach skupionych jest po kilka-kilkanaście kwiatów. Podsadka krótka. Kwiat okwiat ciemnobrunatny, drobny, długości 2,5–3 mm. Listki okwiatu jednakowe, ostre, krótsze od torebki. Kwitnie od czerwca do września. Owoc torebka jajowata, błyszcząca, czerwonobrunatna, z krótkim, ostrym dzióbkiem na czubku.

Biologia i występowanie

Bylina. Rośnie na podmokłych łąkach i pastwiskach na glebach ciężkich i słabo przewietrzanych oraz na brzegach wód.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:58:20]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986582. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
      • sierpień
      • wrzesień
    • kwiatostan
      • wierzchotkowy
        • rozrzutka
    • znamiona słupka
      • trójdzielne
    • kolor pyłku
      • wiatropylność
    • pręciki
      • 6
    • okwiat
      • pojedynczy (niezróżnicowany na kielich i koronę)
    • barwa kwiatów
      • ciemnobrunatne
  • cechy owoców
    • rodzaj owoców
      • suche
        • torebki
    • kolor owoców
      • ciemnoczerwonobrunatne
  • ogólne
    • bylina
    • gatunek rodzimy
    • gatunek silnie zmienny
    • tworzy mieszańce
    • status gatunku we florze Polski
      • takson rodzimy lub trwale zadomowiony
    • roślina drobnokępkowa
  • siedlisko
    • Brzegi wód
    • Pastwiska
    • Pobocza dróg, ścieżki
    • Regiel górny
    • tereny podmokłe
    • podmokłe łąki
    • mokradła
    • gatunek charakterystyczny dla
      • Cl Scheuchzerio-Caricetea nigrae - torfowiska przejściowe i trzęsawiska ... (7140)
  • cechy korzeni
    • system korzeniowy
      • Wiązkowy
  • cechy liści
    • kolor liścia
      • żywozielone
    • liście przykwiatowe
      • podsadki
    • szczególne formy liści
      • liść obejmujący
    • kształt blaszki
      • szydlaste
      • obłe
      • przegradzane
      • bocznie spłaszczone
  • forma życiowa wg Raunkiæra
    • hemikryptofit
    • autotrof
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • pełzające kłącza
      • gęsto ulistniona
      • podnosząca się
      • kolankowata
    • szacowana wysokość łodygi
      • do 60 cm

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.