Wirtualny atlas roślin: Sit dwudzielny / Juncus bufonius

Sit dwudzielny (Juncus bufonius L.) – gatunek drobnokępowej rośliny rocznej. Gatunek kosmopolityczny, tam gdzie nie dotarł naturalnie (Hawaje, Nowa Zelandia) został zawleczony przez człowieka. W Polsce gatunek pospolity, w miejscach wilgotnych od niżu po niższe położenia górskie.

Pokrój łodyga wysokości 15-30 cm, cała roślina żywozielona. Liście szczeciniaste, płaskie, liście górne mają długie pochwy bez uszek. Kwiatostan rozrzutka, z gałązkami bocznymi wykształconymi jako sierpiki. Kwitnie od czerwca do września. Kwiaty małe pojedyncze kwiaty na odstających gałązkach rozpierzchłej wiechy, bladozielonych działek okwiatu zielonawych na grzbiecie, jajowatych, kolcowato zaostrzonych, nie przekraczających 4 mm długości; wszystkie skórzasto obrzeżone i do czasu owocowania odstające. 6 pręcików. 3 wyprostowane znamiona. Owoce torebki kuliste, lekko kanciaste, tępe, zielonkawe lub brązowawe.

Biologia i występowanie

Okres kwitnienia trwa od czerwca do września. Siedliskiem gatunku są wilgotne brzegi wód, leśne drogi, podmokłe pola.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:58:51]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986554. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.