Wirtualny atlas roślin: Sit rozpierzchły / Juncus effusus

Sit rozpierzchły (Juncus effusus L.) – gatunek byliny z rodziny sitowatych. Występuje na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy, na Australię został zawleczony. Brak go w Azji środkowej i północnej oraz w środkowej i zachodniej Afryce. W XXI w. jego nowe stanowisko odkryto nad Bajkałem. W Polsce pospolity, występuje w miejscach wilgotnych od niżu po regiel górny.

Pokrój tworzy duże, gęste kępy do 1,2 m wysokości z gęstą wiązką korzeni. Łodygi szydlaste, bezkolankowe, żywozielone, częściowo wypełnione rdzeniem (rdzeń ciągły, nieprzerywany), u nasady (poniżej poziomu gruntu) otulone łuskowatymi, brunatnymi pochwami. Łodygi są gładkie, natomiast u podobnego situ skupionego pod kwiatostanem są żeberkowane. Liście wyłącznie odziomkowe, szydlaste, podobne do łodyg. Kwiatostan wierzchotka szczytowa. Wygląda na boczną ponieważ u nasady wyrasta jako przedłużenie łodygi przysadka. Kwiat drobny, brunatny, długości 2–2,5 mm, pręcików 3–6. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Owoc torebka odwrotnie jajowata, wklęsła, z małym dzióbkiem na środku, błyszcząca.

Biologia i występowanie

Występuje na podmokłych łąkach i pastwiskach na glebach ciężkich i słabo przewietrzanych (poniżej 10% zawartości powietrza). Ekspansywny na siedliskach wilgotnych nazbyt intensywnie wypasanych lub wydeptywanych. Występuje często i masowo także w okrajkach torfowisk przejściowych.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:59:55]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72327457. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.