Lnica polna Linaria arvensis

Lnica polna (Linaria arvensis (L.) Desf.) – gatunek rośliny z rodziny babkowatych.

Pokrój roślina jednoroczna o wysokości od 10 do 20 cm, wyjątkowo do 40 cm. Łodyga wzniesiona, koloru niebieskozielonego. Liście lancetowate, równowąskie o długości do 4 cm, skrętoległe wszystkie albo tylko górne, a dolne ustawione w okółkach. Kwiaty niebieskoliliowe o długości 4–8 mm, z silnie zakrzywiona do przodu ostrogą. Szypułki kwiatowe gruczołkowato owłosione.

Biologia i występowanie

Występuje w południowej i środkowej Europie oraz północnej Afryce. W Polsce w zachodniej części, antropofit. Roślina jednoroczna. W Polsce kwitnie od lipca do września. Rośnie na polach, na glebach piaszczystych.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 23:17:25]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72987272. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • lipiec
      • sierpień
      • wrzesień
    • barwa kwiatów
      • płatki niebieskie
    • symetria kwiatu
      • grzbiecista
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
      • liście wąskie i wydłużone
      • liście równowąske
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga wzniesiona
  • ogólne
    • roślina jednoroczna
    • status gatunku we florze Polski
      • antropofit