Wirtualny atlas roślin: Miodownik melisowaty / Melittis melissophyllum

Miodownik melisowaty (Melittis melissophyllum L.) – gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych. Jest jedynym gatunkiem należącym do monotypowego rodzaju miodownik (Melittis). Występuje w południowej i centralnej Europie. W Polsce przebiega północna granica zasięgu występowania miodownika w Europie.

Pokrój roślina zielna, dorasta do 30–50 (70) cm wysokości, owłosiona, silnie aromatyczna. Łodyga wzniesiona, czterokanciasta, nierozgałęziona, ulistniona. Liście ulistnienie naprzeciwległe. Liście jajowate, zaostrzone, brzegiem karbowane. Ziele ma zapach marzanki wonnej. Kwiaty wargowe, duże, białe, białoróżowe, różowe lub pstrokate, zebrane po kilka w kątach górnych liści, silnie pachnące cytrynowo.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do lipca. Rozproszony na niżu i w niższych położeniach górskich, rzadki. Rośnie w widnych lasach liściastych i zaroślach. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Quercetalia pubescenti-petraeae. Oprócz ciepłolubnych lasów dębowych rośnie także w ciepłolubnych buczynach oraz cieplejszych grądach.

Uprawiana jako roślina ozdobna, używana również w medycynie ludowej; wymieniona w najstarszej zachowanej polskiej książce kucharskiej, XVII-wiecznym Compendium ferculorum Stanisława Czernieckiego w sekcji potrzeby domowe.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 03:54:56]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62818043. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-31] (ang.).
Arturo Velasco-Negueruela, Jesús Sanz, María José Pérez-Alonso, Jesús Palá-Paúl. The volatile components of the aerial parts of Melittis melissophyllum L. subsp. melissophyllum gathered in Spain. „Botanica Complutensis”. 28, s. 133-136, 2004. ISSN 0214-4565.
Stanisław Czerniecki: Compendium ferculorum. Kraków: 1682, s. 2.
Halina Piękoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek: Rośliny chronione. Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2006, s. 51. ISBN 978-83-7073-444-2.