Wirtualny atlas roślin: Ognik szkarłatny / Pyracantha coccinea

Ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea M.Roem) – gatunek krzewu należący do rodziny różowatych. Rodzime obszary jego występowania to południowa i środkowa Europa oraz Azja Zachodnia i Kaukaz. W środkowej Europie znany już od XVII wieku jako krzew ozdobny i parkowy. Jest uprawiany w wielu rejonach świata, również w Polsce.

Pokrój krzew o zwieszających się gałęziach. Osiąga szerokość do 1,8 m i wysokość 1–3 m, w dobrych warunkach nawet do 4,5 m. Liście zimozielone, lancetowate, na brzegu piłkowane. Skórzaste i błyszczące, długości 2–4 cm, na krótkich ogonkach. Na obszarach o cieplejszym klimacie liście są zimozielone, w Polsce jednak przy pierwszym silniejszym mrozie brunatnieją Kwiaty białe, drobne, zebrane w podbaldachy, obficie odwiedzane przez pszczoły. Kwitnie w maju i czerwcu. Owoce kuliste, barwy od żółtej po czerwoną. Długo utrzymują się na krzewie. Są niesmaczne i lekko trujące.

Roślina uprawiana jako ozdobna, głównie ze względu na barwne i długo utrzymujące się na krzewie owoce (od sierpnia do grudnia, czasami nawet dłużej). Kwiaty są mało ozdobne. Doskonale sprawdza się w miastach. Szczególnie efektownie wygląda rosnąca w długich szpalerach, nadaje się również na nieformowane żywopłoty. Jest wytrzymała na upały, suszę, a także na spaliny. Strefy mrozoodporności 5–9. Wymaga stanowisk słonecznych i osłoniętych od wiatru. Wskazane jest podlewanie w czasie dłuższej suszy, a także przed zimą (by roślina mogła zgromadzić zapas wody dla późno obumierających liści). Aby zachowała zwarty pokrój, można ją przycinać. Jest podatna na zarazę ogniową i parcha jabłoni.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-05-14 00:19:02]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=70351086. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.