Jaskier wielokwiatowy Ranunculus polyanthemos

Pokrój bylina o lekko owłosionych pędach. Dorasta do 20–65 (–80) cm wysokości. Łodyga jest wyprostowana, grubsza u podstawy, zwykle bardzo rozgałęziona. Dolna jej część jest owłosiona. Liście naprzemianległe. Ma od 3 do 8 liści odziomkowych. Są trójsieczne. W zarysie mają nerkowato pięciokątny kształt, złożone z segmentów romboidalnych i trójdzielnych. Mierzą 3–6 cm długości oraz 4–9 cm szerokości. Są owłosione od spodu. Nasada liścia ma sercowaty kształt. Ogonek liściowy jest nagi i ma 7–14 cm długości. Liście łodygowe są wąsko klapowane. Kwiaty są promieniste, błyszczące, zebrane po 3–4 w wierzchotki jednoramienne. Pojawiają się na szczytach pędów. Mają złotą lub jasnożółtą barwę. Dorastają do 20–30 mm średnicy. Mają 5 owalnych i owłosionych działek kielicha, które dorastają do 7 mm długości. Mają 5 odwrotnie owalnych płatków o długości 10 mm. Dno kwiatowe jest owłosione. Pręciki są liczne. Owoce nagie niełupki o odwrotnie jajowatym kształcie i długości 3 mm. Tworzą owoc zbiorowy – wieloniełupkę o prawie kulistym kształcie i dorastającą do 7 mm długości.

Biologia i występowanie

Rośnie naturalnie w Europie, Azji Zachodniej i Środkowej oraz na Syberii. Został zaobserwowany we Francji, Belgii, Holandii, Danii, Norwegii, Szwecji, Finlandii, Niemczech, Polsce, na Ukrainie (wliczając Krym), Słowacji, Węgrzech, w Czechach, Austrii, Serbii, Rumunii, Bułgarii, Albanii, Grecji, Turcji, Rosji (w Republice Ałtaju, Republice Buriacji, Republice Karelii, Republice Tuwy, Kraju Ałtajskim, Kraju Krasnojarskim, Kraju Zabajkalskim oraz w obwodach irkuckim, kemerowskim, kurgańskim, murmańskim, nowosybirskim, omskim oraz tiumeńskim), Kazachstanie, Kirgistanie oraz Chinach (północno-zachodnia część regionu autonomicznego Sinciang). We Francji spotykany jest w północno-wschodniej jej części. Został zaobserwowany w departamentach Aisne, Ardeny, Aube, Côte-d’Or, Eure, Marna, Górna Marna, Meurthe i Mozela, Moza, Orne, Pas-de-Calais, Dolny Ren, Górny Ren, Sekwana Nadmorska, Sekwana i Marna oraz Yonne. W Niemczech spotykany jest głównie w północnej części tego państwa. W Turyngii, Saksonii-Anhalt, Saksonii i Dolnej Saksonii występuje powszechnie lub jest rozproszony, natomiast rzadko spotykany jest w północno-wschodniej części kraju, a w Szlezwiku-Holsztynie, wzdłuż Łaby oraz w Nadrenii Północnej-Westfalii spotykany jest bardzo rzadko. W Polsce występuje na obszarze całego kraju, jednak najczęściej jest spotykany w Małopolsce i na Wyżynie Lubelskiej. W Danii najczęściej jest spotykany w jej południowo-wschodniej części – w południowej części Fionii, na południu Zelandii oraz na wyspach Lolland i Falster. Rośnie także w okolicach Kopenhagi i Kalundborga. W Norwegii rośnie w południowej części kraju – na południe od Trondheim. W Szwecji występuje najczęściej w jej południowej części, aż do Upplandu na północy. Rośnie także na Gotlandii. W Norrlandzie spotykany jest wzdłuż wybrzeża. W Finlandii występuje głównie w południowej części kraju. Występuje powszechnie na Wyspach Alandzkich oraz w okolicach miast Turku i Savonlinna. Rośnie w podmokłych lasach i łąkach, na glebach wapiennych. Występuje na wysokości do 2800 m n.p.m. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Jest rośliną trującą. Zawarte alkaloidy mają jednak gorzki smak, przez co nie jest zjadana przez bydło na pastwiskach.