Porzeczka czarna (Ribes nigrum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny agrestowatych (Grossulariaceae). Pochodzi z obszarów Europy i Azji o umiarkowanym klimacie. W Polsce występuje w stanie dzikim na całym niżu i w pasie wyżyn. Jest również pospolicie uprawiany. Inne nazwy: smrodina, smrodynia, smrodyńki. Uprawiana prawdopodobnie już w 1400 roku, początkowo w Holandii i Danii, a później także w Anglii i Francji.
Rozwój: Roślina wieloletnia, nanofanerofit. Kwitnie od kwietnia do maja, kwiaty równoczesne, zapylane przez błonkówki i muchówki. Siedlisko: nadrzeczne olszyny, wilgotne lasy. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl/O/All. Alnetea glutinosae. Liczba chromosomów 2n= 16.
Roślina owocowa: na plantacjach daje cenne owoce nadające się do spożycia na świeżo i do przetworów: wina, galaretek, dżemów i soków. Nasiona są źródłem oleju o dużej zawartości wielonienasyconych kwasów tłuszczowych szeregów n-3 i n-6. Roślina ozdobna: wyhodowane odmiany ozdobne uprawiane są w ogrodach i parkach. Roślina lecznicza: surowcem są liście i owoce. Mają właściwości przeciwzapalne, moczopędne i napotne. Leczy się nimi schorzenia dróg moczowych i pęcherza, nieżyty żołądka i jelit, często z innymi ziołami. Owoce zawierają duże ilości witamin, szczególnie C i PP, w przetworach korzystnie wpływają na procesy przemiany materii i zwiększają odporność organizmu. Owoce zawierają także dużą ilość argininy (117 mg/100 g), kwasu asparaginowego (204 mg/100 g) i glutaminowego (340 mg/100 g).
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 01:06:13]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985795. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.