Wirtualny atlas roślin: Róża alpejska / Rosa pendulina

Róża alpejska (Rosa pendulina L.) – gatunek krzewu należący do rodziny różowatych. Występuje pospolicie na wielu obszarach Europy, głównie w Alpach, na wysokościach do 2600 m n.p.m. W Polsce rośnie w Bieszczadach, w Sudetach i w Tatrach. Poza tym ma pojedyncze stanowiska na niżu.

Pokrój krzew o wzniesionych pędach, wysokości do 2 m. Łodyga prawie pozbawiona kolców, igiełkowate kolce występują tylko na tegorocznych pędach płonych i łatwo odpadają. Pędy zabarwione często na kolor czerwony. Liście nieparzystopierzaste. Cienkie, nagie lub owłosione, czasami gruczołowate, 7–11 listkowe. Listki podwójnie piłkowane, jajowate lub podługowate. Są nagie lub owłosione, czasami także ogruczolone. Na spodniej stronie są jaśniejsze. Kwiaty kwiaty pięciopłatkowe, różowe lub czerwone, pojedyncze, wyrastające na długich szypułkach. Szypułki te są nagie, lub pokryte trzoneczkowatymi gruczołkami. Łopatkowatego kształtu działki kielicha całobrzegie i wzniesione, po przekwitnięciu nie opadają. Słupek z wolnymi szyjkami, kilka razy krótszymi od zewnętrznych pręcików, znamiona słupka wełniste. Miodniki zrośnięte we wzniesiony pierścień. Dno kwiatowe wydłużone, ku górze zwężające się szyjkowato, po dojrzeniu czerwone. Owoce czerwone tzw. owoce pozorne. Wewnątrz zawierają orzeszki z nasionami.

Biologia i występowanie

Krzew, nanofanerofit. Siedlisko: rośnie w kosówce, nad potokami, w świetlistych lasach. Roślina górska. W Tatrach sięga od dolnego regla do piętra kosówki (1800 m n.p.m.), przy czym główny obszar jej występowania stanowi piętro kosówki. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Betulo-Adenostyletea. Kwitnie od maja do czerwca. Liczba chromosomów 2n = 28. Towarzystwo tatrzańskie pod koniec XIX wieku starało się przenieść ją na teren Tatr. Kolejne próby kończyły się niepowodzeniem. Dopiero dzięki adwokatowi i prezesowi krakowskiego towarzystwa rybackiego Ferdynandowi Wilkoszowi udało się pozyskać jesienią 1891 roku nasiona róży. Na próbę posiano je na terenie Panieńskich Skał, w Przegorzałach i na Krzemionkach. Wiosną 1892 roku wysiali je w Tatrach: hr Władysław Zamojski, Towarzystwo Tatrzańskie i dyrektor szkoły zawodowej w Zakopanem Franciszek Neużil.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2022-10-30 00:21:15]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=68610800. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.