Ożanka górska Teucrium montanum

Ożanka górska (Teucrium montanum L.) – gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych.

Pokrój roślina wieloletnia, rozesłana, przy podporach od 5 do 30 cm wysokości. Łodyga rozesłana płasko na ziemi, silnie rozgałęziona. Liście zimozielone, skórzaste, lancetowate o długości 0,5 do 2 cm. Od spodu biało filcowato owłosione. Kwiaty żółtawobiałe, skupione w gęstych, główkowatych podbaldachach.

Biologia i występowanie

Występuje w środkowej i południowej Europie, w Algierii oraz Turcji. W Polsce w Tatrach i Pieninach. Bylina, hemikryptofit. W Polsce kwitnie od czerwca do sierpnia. Rośnie na suchych murawach, skałach, suchych zboczach, na glebach kamienistych do wysokości 1800 m n.p.m. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Festuco-Brometea.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 02:23:56]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72987013. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
      • sierpień
    • barwa kwiatów
      • płatki żółte
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • główka
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga gałęzista
  • ogólne
    • bylina
  • siedlisko
    • suche murawy
    • murawy
    • suche zbocza
    • Tatry