Wirtualny atlas roślin: Żurawina wielkoowocowa / Vaccinium macrocarpon

Żurawina wielkoowocowa, borówka wielkożurawinowa (Vaccinium macrocarpon Aiton) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny wrzosowatych. Reprezentuje tradycyjnie w literaturze polskiej wyróżniany rodzaj żurawina, który od lat 80. XX wieku w światowej literaturze botanicznej opisywany jest już raczej tylko jako sekcja w obrębie rodzaju borówka (Vaccinium). Występuje naturalnie na mokradłach we wschodniej części Ameryki Północnej, ale rozprzestrzeniony został w uprawie i zdziczał także w zachodniej części tego kontynentu oraz w Europie. Ma duże znaczenie gospodarcze z powodu okazałych, jadalnych owoców.

Łodyga płożące pędy osiągają od 0,4 do 1,5 m długości. Liście zimotrwałe, drobne, eliptycznolancetowate do eliptycznych, o brzegu lekko podwiniętym, od spodu sinawe, z wierzchu zielone. Kwiaty wyrastają na szypułkach długości 2–3 cm, na których znajdują się również dwa podkwiatki o długości do 1,5 mm. Działki kielicha niepozorne. Płatki białe do różowych, silnie do tyłu odgięte, o długości od 6 do 10 mm. Nitki pręcików owłosione. Owoce kuliste jagody o barwie czerwonej do różowej, o średnicy 1–2 cm.

Mimo, że oba gatunki żurawin dostarczają jadalnych jagód, to ze względu na silniejszy wzrost i większe owoce (do 20 mm średnicy, podczas gdy europejska żurawina błotna ma jagody do 8 mm średnicy) na większą skalę uprawia się żurawinę wielkoowocową. Uprawiana jest głównie w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Holandii. Z owoców wyrabia się galaretki i sos żurawinowy, stanowiące tradycyjny dodatek do dziczyzny i indyka.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-04-23 00:33:30]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=70127012. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.