Kukurydza zwyczajna (Zea mays) – gatunek rośliny jednorocznej z rodziny wiechlinowatych. Roślina ciepło- i światłolubna. Należy do zbóż. Pochodzi z Meksyku, ale nie występuje w formie dzikiej. Największymi producentami są Stany Zjednoczone, Chiny i Brazylia. W 2018 roku produkcja na świecie wyniosła 1147,6 mln ton.
Surowiec zielarski: Znamię kukurydzy – Stigma Maydis, skrobia kukurydziana – Amylum Maydis Działanie: znamiona kukurydzy stosuje się jako lek moczopędny oraz w pewnym stopniu przeciwzapalny i rozkurczowy w przypadku trudności w oddawaniu moczu. W zapaleniu miedniczek nerkowych i pęcherza oraz w obrzękach wywołanych niewydolnością krążenia i nerek. Stosuje się je również jako lek żółciopędny i pomocniczo w zapaleniu wątroby. Skrobia jest stosowana jako środek pomocniczy w produkcji preparatów farmaceutycznych.
Podstawowe kierunki wykorzystania kukurydzy:przemysł młynarski i inne zastosowania spożywcze, produkcja fruktozy, produkcja furfurolu, produkcja krochmalu, produkcja alkoholu, produkcja biogazu, produkcja polilaktydu spalanie (surowiec energetyczny).
Według mitologii Majów pierwsi ludzie zostali ulepieni przez bogów z ciasta kukurydzianego.
Kukurydza była uprawiana w Meksyku już co najmniej 6,7 tys. lat temu. Kultury starożytnych Majów i Azteków są silnie związane z uprawą kukurydzy. Była ona dla nich bazą materialną, obiektem wierzeń i kultu religijnego. Pierwsze sposoby korzystania z kukurydzy opisał Krzysztof Kolumb, on też podobno nadał jej nazwę „mais”. Po odkryciu Ameryki kukurydza została przywieziona do Australii, Azji, Afryki i Europy. Najwcześniej uprawa kukurydzy skoncentrowała się w Portugalii i Hiszpanii. Na przełomie XVI i XVII wieku dotarła do Szwajcarii, Francji, Włoch, krajów bałkańskich i północnej Europy. Do Polski to zboże przywieziono z Rumunii lub Węgier w XVIII w.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-31 12:36:09]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=76018189. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.