Tymotka łąkowa Phleum pratense

Tymotka łąkowa, brzanka pastewna (Phleum pratense L.) – gatunek rośliny zielnej z rodziny wiechlinowatych (traw). W Polsce gatunek pospolity.

Pokrój bylina tworząca luźne kępki złożone z licznych pędów skróconych. Osiąga wysokość do 1,5 m. Łodyga źdźbła okrągłe, prosto wzniesione, podzielone na międzywęźla. Liście mają kształt lancetowaty, są płaskie i matowe. Pochwy liściowe są otwarte, zachodzą na siebie brzegami. Szerokość liści dochodzi do 1 cm, języczek liściowy ma do 5 mm szerokości i jest ostro zakończony. Kwiaty zebrane w walcowatą wiechę o bardzo krótkich gałązkach, przez co przypomina swoim wyglądem kłos. Wiecha ma długość zwykle do 12 cm, rzadziej nawet ponad 30 cm i grubość 4-12 mm, jest sztywna i zielona (czasami podbarwiona na fioletowo), żółto- lub szarozielona. Kłoski są jednokwiatowe, długości nieco ponad 3 mm. Plewy ok. 3 mm długości z wyrostkami ościstymi do 2,5 mm długości. Na szczycie są poprzecznie ucięte, nie wygięte, z prostą, orzęsioną linią grzbietową. Plewki błoniaste, spiczaste, gęsto pokryte włoskami. Pylniki mają żółty lub fioletowy kolor, a znamiona słupka są wachlarzowate lub piórkowate. Kwitnie w czerwcu-lipcu. Owoc oplewiony ziarniak, łatwo wypada z plewek.

Biologia i występowanie

Występuje na glebach mineralnych, średnio zwięzłych oraz torfowych. Lubi stanowiska żyzne, umiarkowanie wilgotne i wilgotne, dobrze znosi zalewy. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Molinio-Arrhenatheretea (podgat. P. pratense subsp. pratense). Ta europejska roślina została przypadkowo przeniesiona na kontynent amerykański przez pierwszych osadników. Po raz pierwszy została opisana w 1711 roku przez botanika Johna Hurda opisującego rośliny rosnące w New Hampshire. Nadał jej nazwę Hurd Grass. Obecnie roślina rośnie na większości terytorium Stanów Zjednoczonych i Kanady. Tymotka łąkowa razem z wiechliną łąkową dały poetycką nazwę stanu Kentucky nazywanego bluegrass state (pol. stan niebieskich traw).

Cenna roślina łąkowa i pastwiskowa. Znajduje się w rejestrze roślin rolniczych Unii Europejskiej. Jest trawą o bardzo wysokich walorach pokarmowych i smakowych. Może być stosowana na łąki i pastwiska. Nie wymaga żyznej gleby, jest odporna na mrozy, ale niezbyt dobrze znosi suszę. Dobrze znosi spasanie. Na łąkach musi być koszona przed wykłoszeniem, po wykłoszeniu bowiem szybko drewnieje i siano ma mniejszą wartość użytkową.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 00:10:35]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985979. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
    • barwa kwiatów
      • płatki fioletowe
      • płatki żółte
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • kłos
        • złożony
          • wiecha
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od pasa do wysokości człowieka (100 < x < 200 cm)
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
  • ogólne
    • roślina użytkowa
    • bylina
    • trawa
    • roślina łąkowa
  • siedlisko
    • Pastwiska
    • łąki

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.