Wirtualny atlas roślin: Stokłosa żytnia / Bromus secalinus

Stokłosa żytnia, s. kostrzeba (Bromus secalinus L.) – gatunek rośliny jednorocznej (czasami dwuletniej) z rodziny wiechlinowatych. Gatunek kosmopolityczny. Jest dość pospolity na terenie Polski, gdzie ma status archeofita. Rośnie głównie jako chwast w zbożach ozimych.

Łodyga źdźbła o wysokości do 120 cm. Liście pochwy liściowe rurkowate, zaokrąglone po stronie grzbietowej, prawie nagie. Języczki liściowe mają długość od 1 do 2 mm, są lekko ząbkowane. Płaskie blaszki liściowe o długości od 10 do 25 cm, o szerokości do 10 mm, zaostrzone, szorstkie. Kwiaty zebrane w prostą, rozpierzchłą wiechę o długości 15–20 cm. Wiecha dość często jest jednostronna, a po przekwitnięciu zwisająca. Ma ona wydłużone gałązki z kilkoma kłoskami. Zielone, obłego kształtu kłoski mają długość 15–20 mm i składają się u różnych odmian stokłosy z 5–17 kwiatków. Ich ość rozpada się dość późno. Plewa dolna ma 3–7 nerwów, górna 5–9. Plewki w kwiatach mają długość 6,5–9 mm, a ich ość do 8 mm. Plewki dolne są na grzbiecie zaokrąglone i w okresie owocowania mają zwinięte brzegi. Plewka górna o długości mniej więcej równej długości plewki dolnej. Pylniki o długości 1–2 mm są zamknięte (klejstogamia). Roślina samopylna. Owoc dość gruby ziarniak, o podwiniętych brzegach z rowkami na grzbietowej stronie.

Biologia i występowanie

Jest chwastem segetalnym występującym w pszenicy i życie na wilgotnych glebach. Poza tym występuje na przydrożach, ugorach, rowach. Kwitnie od czerwca do lipca. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Centauretalia cyanii, Ass. Vicietum tetraspermae, Ass. Consolido-Brometum. Liczba chromosomów 2n = 28.

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski pośród gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia V).

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:08:23]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986071. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.