Pokrój gęstodarniowa roślina o wysokości 30–90 cm. Łodyga wzniesiona, o tej samej lub podobnej wysokości, co liście. Ma silnie oskrzydlone kanty i wyraźnie wklęsłe ściany. Roślina wytwarza kłącze.
Liście jasnozielone, dość szerokie (4–9 mm), o bardzo szorstkich brzegach. Dolne pochwy są ciemnobrunatne i silnie postrzępione. Języczki mają długość 2–5 mm, nieco większą szerokość i są tępo zakończone. Podsadki kłosów są szczeciniaste, mają wyraźne uszka i są nieco dłuższe od kłosów. Przysadki kwiatowe mają rdzawy kolor, są podłużnie jajowate, ostro zakończone i krótsze od pęcherzyków
Kwiaty zebrane w 5–8 kłosów tworzących podłużny, nieregularnego kształtu kłos zbiorowy. W dolnej części jest on luźny, górą gęściejszy. W szczycie kłosów znajdują się kwiaty męskie. Podłużnie jajowate pęcherzyki mają ciemnordzawy kolor, długość 4–5 mm, brzegi silnie i gęsto ząbkowane i 6–7 niewyraźnych nerwów. Są wypukłe z przodu a wklęsłe z tyłu i zakończone dwoma wyraźnymi ząbkami. Pod mikroskopem można dostrzec, że komórki skórki pęcherzyków mają długość podobną, jak i szerokość i ściany komórkowe silnie zgrubiałe. Słupki z 2 znamionami.
Biologia i występowanie
Bylina, hemikryptofit, geofit. Kwitnie od maja do czerwca, czasami powtórnie zakwita w sierpniu. Występuje na mokrych łąkach, w rowach i na brzegach wód. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Magnocaricion i zespołu (Ass.) Caricetum vulpinae.
- cechy łodygi
- szacowana wysokość łodygi
- od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)