Wirtualny atlas roślin: Kostrzewa nibydalmacka / Festuca pseudodalmatica

Kostrzewa nibydalmacka (Festuca pseudodalmatica Lam.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Występuje od Europy środkowej na zachodzie po umiarkowaną część Azji na wschodzie. W Polsce jest gatunkiem bardzo rzadkim; rośnie tylko w Bramie Krakowskiej i na Wyżynie Miechowskiej.

Łodyga źdźbło do 60 cm długości. Liście dłuższe niż połowa długości źdźbła, szorstkie, owoszczone, o grubości 0,4-0,8 mm. W przekroju poprzecznym pięć wiązek przewodzących oraz pięć pasm sklerenchymy zbudowanych z 2-10 warstw komórek. Kwiaty zebrane w 4-8-kwiatowe, sinozielone, owoszczone kłoski o długości 6,5-8 mm, te z kolei zebrane w luźną wiechę o długości 5-11 cm. Plewy nagie. Plewki dolne szydlastolancetowate, z ością o długości ⅓-½ długości plewki. Owoc ziarniak.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Rośnie w murawach kserotermicznych. Kwitnie w maju i czerwcu.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-02-19 00:15:08]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=69620504. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.