Trzcinnik piaskowy (Calamagrostis epigejos (L.) Roth) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Znany też jako trzcinnik łąkowy. Jako gatunek rodzimy występuje w Eurazji i Afryce. Ponadto zawleczony do Ameryki i na Tasmanię. W Polsce wszędzie pospolity. Gatunek pionierski na ubogich nieużytkach, odłogach, zrębach. Traktowany jako uporczywy chwast.
Gatunek o niewielkich wymaganiach siedliskowych. Jest światłolubny, choć rośnie też w miejscach umiarkowanie zacienionych. Jest wskaźnikowy dla niskiego poziomu wód gruntowych. Najsilniej rośnie na glebach luźnych i kwaśnych. Za sprawą silnie rosnących rozłogów zagłusza inne gatunki. W leśnictwie traktowany jako uporczywy chwast. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Epilobietea angustifolii i Ass. Calamagrostietum epigeji. Masowo porasta niezalewane odsypiska rzeczne w dolinach rzek.
Trawa bezwartościowa gospodarczo, choć młode rośliny w przypadku braku innej karmy, mogą być używane jako pożywienie zwierząt trawożernych. Można też używać trzcinnika jako ściółkę pod zwierzęta lub w nasadzeniach do umacniania piaszczystych lub żwirowych skarp.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:11:46]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986856. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.