Stokłosa prosta Bromus erectus

Stokłosa prosta (Bromus erectus Huds.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Jako gatunek rodzimy występuje w Europie, południowo-zachodniej Azji i północno-zachodniej Afryce. Ponadto zawleczony do północnej Europy, wschodniej Azji i na oba kontynenty amerykańskie. W Polsce spotykany niemal w całym kraju, aczkolwiek jest bardzo rzadki w środkowej i wschodniej jego części.

Pokrój trawa gęstokępkowa. Łodyga źdźbło od 40 do 120 cm wysokości, przeważnie nieowłosione z 3–4 kolankami. Liście szerokości około 2 mm, zwijające się po wyschnięciu. Dolne liście orzęsione lub owłosione na brzegu. Języczek liściowy długości od 1 do 3 cm, ząbkowany, bez uszek. Kwiaty zebrane w równowąskolancetowate, 5–12-kwiatowe kłoski długości 2–4 cm, te z kolei zebrane we wzniesioną wiechę długości 5–12 cm. Plewa dolna jednonerwowa, górna – trójnerwowa. Plewka dolna dwuzębna, 5–7-nerwowa, długości 8–14 mm, z ością długości 4–10 mm, wyrastającą między zębami. Pylniki pomarańczowe. Owoce ziarniaki.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Rośnie w murawach kserotermicznych. Kwitnie od czerwca do lipca. Gatunek charakterystyczny klasy Festuco-Brometea. Liczba chromosomów 2n = 28, 56, 70.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-28 13:12:06]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=75017294. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
      • lipiec
    • barwa kwiatów
      • płatki pomarańczowe
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • kłos
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
      • od pasa do wysokości człowieka (100 < x < 200 cm)
  • ogólne
    • bylina
    • gatunek rodzimy
    • trawa
  • siedlisko
    • murawy