Bliźniczka psia trawka Nardus stricta

Bliźniczka psia trawka, b. wyprostowana (Nardus stricta L.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Znany też jako psia trawka, psiarka. Zasięg obejmuje Grenlandię, całą Europę, rejon Kaukazu i Azję Mniejszą oraz północną Azję po wschodnią Syberię, poza tym w wiele miejsc introdukowany i zdziczały. W Polsce gatunek rodzimy, występuje dość pospolicie na niżu i w górach (tutaj częściej).

Pokrój roślina zielna, tworząca bardzo gęste kępy (roślina darniowa). Łodyga jej źdźbła, wysokie na 10 – 40 cm (zależnie od warunków środowiska) są sztywne i pokryte łuskowatymi okrywami. Źdźbła są ulistnione tylko dołem, w górnej, bezlistnej części są ostre w dotyku, gdyż są na nich zadziory. Liście sinozielone liście, w dolnej części są, podobnie jak łodyga pokryte łuskowatymi okrywami. Mają one sztywną blaszkę liściową, bardzo wydłużoną i ostro zakończoną. Kwiaty zebrane są w wydłużony, jednostronny kłos, wiechę lub grono na szczycie łodygi. Kwiatostan ten ma, podobnie, jak liście, siny kolor i składa się z kilkunastu kłosków. Budowa całego kwiatu jest bardzo uproszczona. Pojedyncze kwiaty składają się tylko ze słupka, pręcików i dwóch plewek. Słupek ma piórkowate, pojedyncze, niepozorne znamię, trzy pręciki mają drobne, zmarniałe pylniki. Kilka takich kwiatów tworzy kłosek, który pod spodem ma dwie plewy. Owoce drobne ziarniaki.

Biologia i występowanie

Bylina. Kwitnie w czerwcu i jest wiatropylna. Wytwarza też rozłogi, za pomocą których rozmnaża się wegetatywnie. Siedlisko: rośnie głównie w miejscach suchych, na bardzo jałowej glebie, gdzie brak konkurencji ze strony większych traw. Występuje zarówno na podłożu wapiennym jak i granitowym, zarówno w górach, jak i na niżu. Psia trawka rośnie na stromych zboczach, na łąkach i halach górskich, wśród skał, w szczelinach skalnych. W Tatrach często wspólnie z sitem skuciną i boimką dwurzędową tworzy na skałach niskie murawy. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Nardetalia. Jest wskaźnikiem gleb jałowych, ubogich w azot. Jest jedną z niewielu roślin, które potrafią trwale rosnąć na tak jałowym i suchym podłożu. Liczba chromosomów 2n=36, (22-30). Mimo że na wielu halach górskich jest bardzo pospolita i zarasta duże powierzchnie, nie przedstawia wartości gospodarczej. Jej liście i łodygi są tak ostre, że nie są zjadane ani przez owce, ani przez bydło. Jest również bardzo trudna do koszenia.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 23:49:09]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985819. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • grono
          • kłos
  • ogólne
    • bylina
    • gatunek rodzimy
    • roślina darniowa
    • trawa
    • zdziczała
  • siedlisko
    • murawy
    • Tatry