Wirtualny atlas roślin: Kostrzewa łąkowa / Festuca pratensis

Kostrzewa łąkowa (Festuca pratensis Huds.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. W Polsce jest gatunkiem pospolitym na stanowiskach naturalnych, jest również rośliną uprawną.

Pokrój wieloletnia wysoka trawa luźno kępowa. Łodyga słabo ulistnione źdźbło o wysokości do 1,2 m. Liście długie (10–30 cm), zwisające, o wiotkiej blaszce, otwartej pochwie liściowej i dobrze widocznych nagich uszkach. W części odziomkowej pochwy liści mają charakterystyczny wygląd; są strzępiące się i brązowe. Górna strona blaszki ciemnozielona i błyszcząca. Szerokość blaszki 3–5 mm, języczek liściowy bardzo krótki. Kwiaty zebrane w luźną i słabo rozgałęzioną wiechę o długości 10–20 cm, która w okresie kwitnienia staje się rozpierzchła, po przekwitnięciu znów ścieśnia się. Najniższa gałązka wiechy zawiera 4–6 kłosków, a jej odgałęzienia 1–3 kłoski. Kłoski mają długość ok. 1 cm i zawierają przeważnie 7–8 kwiatów o ostro zakończonych plewach, ale bez ości. Plewki dolne są sztywne, górna jest 3-nerwowa. Pylniki o długości ok. 3 mm są przeważnie żółte, znamiona słupka piórkowate. Kwitnie w końcu maja i w czerwcu.

Biologia i występowanie

Rośnie na łąkach i pastwiskach. W górach występuje po piętro kosówki. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Molinio-Arrhenatheretea, Ass. Festuco pratensis-Plantaginetum.

Kostrzewa łąkowa jest jedną z najlepszych traw pastewnych, stosowana jest także na pastwiskach. Zachowuje swoje wartości odżywcze również w sianie. Przeważnie bywa uprawiana w mieszankach z innymi gatunkami traw. Znajduje się w rejestrze roślin rolniczych Unii Europejskiej. Najlepiej rośnie na glebach wilgotnych i żyznych. Jest wytrzymała na mróz, źle znosi suszę i zacienienie.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2022-01-09 00:37:01]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=65874545. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.