Wirtualny atlas roślin: Wydmuchrzyca piaskowa / Leymus arenarius

Wydmuchrzyca piaskowa (Leymus arenarius (L.) Hochst.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Znana jest też jako wydmuchrzyca nadmorska.

Pokrój trawa trwała, bardzo masywna, w gęstych kępach, z daleko sięgającymi kłączami o budowie piętrowej. Cała roślina ma szarozieloną barwę. Łodyga grube i sztywne źdźbło o wysokości do 1 m, wzniesione lub nieco rozpostarte, dość mocne, nagie, nierozgałęzione. Pod ziemią tworzy długie, czołgające się kłącze. Liście języczki liściowe długości ok. 1 mm., nieco zgrubiałe, delikatnie owłosione. Pochwy liściowe nagie, na górnym końcu z wąskimi, zagiętymi uszkami. Blaszki liściowe, podobnie jak pochwy niebieskawoszare, o ostrym wierzchołku, bardzo sztywne i mocne, długości 20-60 cm, płaskie lub trochę zwinięte, szerokości 7-20 mm, z wyraźnie wystającymi nerwami z wierzchu, delikatnie szorstkie od górnej strony, od spodu zupełnie gładkie. Kwiaty kłosy wzniesione, długości do ok. 30 cm i szerokości 2-2,5 cm, gęste, sztywne. Kłoski prawie bez szypułek, ustawione parami, naprzemianległe po obu stronach osadki, długości 2-3 cm, wydłużone, nieco spłaszczone, 3-6 kwiatowe. Plewy z wyraźnym grzbietem, prawie tak długie jak kłoski, zaostrzone, dość sztywne. Plewki dolne zaostrzone, 7-nerwowe, delikatnie owłosione.

Biologia i występowanie

Występuje na środkowych i północnych terenach Europy, głównie na wydmach nadmorskich, rzadziej na śródlądowych. Nie występuje w basenie Morza Śródziemnego. Jako gatunek zawleczony rozprzestrzenia się gdzieniegdzie poza tymi obszarami swojego rodzimego zasięgu. W Polsce występuje pospolicie nad Bałtykiem, w innych regionach kraju tylko jako gatunek zawleczony lub zasiewany przez ludzi. Rozwój Bylina, geofit. Kwitnie od maja do lipca. Roślina wiatropylna. Siedlisko Zasiedla luźne piaski wydmowe, jako lekko azotolubny występuje w pobliżu strefy zalewanej przez fale, gdzie następuje rozkład szczątków materii organicznej. Wydmuchrzyca piaskowa jest obok piaskownicy zwyczajnej jednym z gatunków typowych dla roślinności wydmy białej. W porównaniu z piaskownicą jest mniej odporna na zasypywanie piaskiem. Gęste płaty wydmuchrzycy są skutecznym sposobem na utrzymanie piasku, więc stosowane są do umacniania wydm nad Bałtykiem. Fitosocjologia Gatunek charakterystyczny dla: klasy (Cl.) Ammophiletea, związku (All.) Koelerion glaucae i Ass. Festuco-Elymetum arenarii. Genetyka Liczba chromosomów 2n= 56. Zmienność Tworzy mieszańce z perzem właściwym i p. sitowym.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-04-16 00:14:29]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=70117373. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.