Groszek wielkoprzylistkowy Lathyrus pisiformis

Groszek wielkoprzylistkowy (Lathyrus pisiformis L.) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Rośnie dziko w Azji oraz wschodniej, południowej i środkowej Europie. W Polsce jest bardzo rzadki, występuje tylko w województwie świętokrzyskim.

Łodyga do 1m wysokości, oskrzydlona. Liście ogonek wąsko oskrzydlony. Liście złożone z 3-5 par jajowatych listków, sinych od spodu. Przylistki wielkości listków lub większe. Kwiaty brudnoczerwone z ciemnym żyłkowaniem, o długości 12-14 mm. Owoc strąk.

Biologia i występowanie

Bylina. Rośnie w świetlistych dąbrowach, grądach i zaroślach. Kwitnie od maja do lipca. Liczba chromosomów 2n=14.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 23:10:47]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986657. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
      • lipiec
    • barwa kwiatów
      • płatki czerwone
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście jajowate
  • cechy owoców
    • rodzaj owoców
      • suche
        • strąki
  • ogólne
    • roślina chroniona
    • bylina
    • ścisła ochrona gatunkowa
    • Polska Czerwona Księga Roślin
    • czerwona lista roślin i grzybów Polski
    • VU–gatunek narażony
  • siedlisko
    • Dąbrowy
    • Grądy
    • zarośla