Olsza japońska Alnus japonica

Olsza japońska (Alnus japonica (Thunb.) Steud.) – gatunek drzew należący do rodziny brzozowatych. Pochodzi z Azji Wschodniej, występuje w Chinach, Rosji, Japonii, Tajwanie oraz na Półwyspie Koreańskim.

Pokrój drzewo dorastające 25 m wysokości. Korona symetryczna i stożkowa . Liście wąskie, eliptyczne lub lancetowate do 12,5 cm długości i 5 cm szerokości. Ciemnozielone i zaostrzone, z charakterystycznym żółtym nerwem głównym i siedmioma parami nerwów bocznych. Kwiaty kwiaty męskie w postaci zwisających kotek, w kolorze żółtobrązowym do 7 cm długości. Kwiaty żeńskie krótkie, zielonkawe. Owoce szyszeczkowaty zdrewniały owocostan do 2 cm długości, zawierający liczne nasiona. Kora matowa, szara o gładkiej powierzchni.

Biologia i występowanie

Roślina jednopienna, wiatropylna. Mimo wielu walorów ozdobnych rzadko spotykana w europejskich ogrodach botanicznych.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:20:25]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72896621. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • wyższa od człowieka (> 200 cm)
  • cechy kwiatów
    • barwa kwiatów
      • płatki żółte
      • płatki zielonkawe
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście jajowate
      • liście lancetowate
      • liście eliptyczne
  • ogólne
    • drzewo
    • roślina ozdobna