Stokłosa płonna Bromus sterilis

Stokłosa płonna (Bromus sterilis L.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Gatunek kosmopolityczny. W Polsce jest gatunkiem pospolitym na zachód od linii Wisły.

Łodyga nagie pod wiechą źdźbło o wysokości 30-80 cm. Liście blaszki liściowe o długości do 25 cm, o szerokości od 2 do 7 mm, delikatnie zaostrzone, luźno owłosione. Języczki liściowe od 2 do 4 mm długości. Pochwy liściowe są rurkowato zamknięte, miękko owłosione. Kwiaty zebrane w 4-10-kwiatowe, płaskie kłoski długości 15-35 mm, w porze kwitnienia i owocowania rozszerzone ku szczytowi, te z kolei zebrane w dużą, rozpierzchłą, zwieszającą się na wszystkie strony wiechę. Gałązki wiechy szorstkie ku dołowi, z 1-2 kłoskami każda. Plewa dolna jednonerwowa, górna - trójnerwowa. Plewka dolna naga, dwuzębna, długości około 15 mm, z ością między zębami do 30 mm długości.

Biologia i występowanie

Roślina jednoroczna lub dwuletnia. Występuje przeważnie na zrębach, ugorach, suchych obrzeżach dróg i śmietniskach. Na glebach przepuszczalnych, piaszczystych, także żyznych. Kwitnie od maja do czerwca. Gatunek charakterystyczny zespołu Hordeetum murini (Hordeo-Brometum). Liczba chromosomów 2n = 14.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:08:44]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986804. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
      • lipiec
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • kłos
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
  • ogólne
    • roślina jednoroczna
    • gatunek kosmopolityczny
  • siedlisko
    • zręby
    • ugory