Jaskier alpejski (Ranunculus alpestris L.) – gatunek roślin z rodziny jaskrowatych. Występuje w górach południowej i środkowej Europy. W Polsce rośnie tylko w Tatrach.
Bylina, hemikryptofit. Typowy gatunek górski. Kwitnie od maja do września. Jak u większości roślin górskich termin jego kwitnięcia związany jest z wysokością n. p. m. – czym wyżej, tym późniejszy termin kwitnięcia. Rośnie na wilgotnych skałkach, słabo zarośniętych zboczach gór, na piargach. Preferuje podłoże wapienne, ale można go też spotkać na podłożu granitowym (roślina umiarkowanie wapieniolubna). Jest typową roślina wysokogórską. Rośnie na wysokości od 800 do 2500 m n.p.m., a więc niemal na najwyższych szczytach Tatr. Głównie występuje w piętrze kosówki i w piętrze alpejskim. Gatunek charakterystyczny dla Ass. Arabidetalia coeruleae.
Jest uprawiany jako roślina ozdobna, szczególnie nadająca się do skalniaków, gdzie może rosnąć nie tylko w glebie, ale również pomiędzy skałami. Jest całkowicie mrozoodporny, może rosnąć w miejscu zacienionym, wymaga stale wilgotnej, próchniczno-piaszczystej gleby wapiennej. Rozmnaża się go przez wysiew nasion jesienią, lub przez podział rozrośniętych kęp.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 00:56:16]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985809. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.