Wirtualny atlas roślin: Torreja orzechowa / Torreya nucifera

Torreja orzechowa, czwórczak orzechowy (Torreya nucifera (L.) Siebold & Zucc.) – gatunek drzew z rodziny cisowatych pochodzący z Japonii. Rośnie na wyspach Honsiu, Sikoku i Kiusiu. Na wyspie Honsiu występuje do wysokości 1 000 m, na Sikoku - 1 400 m, a na Kiusiu - na wysokości do 1800 m n.p.m. Rośnie w dolnym piętrze lasów górskich wraz z takimi gatunkami, jak cis japoński (Taxus cuspidata), głowocis japoński (Cephalotaxus drupacea). Wymaga klimatu wilgotnego i wilgotnej gleby. Znosi zacienienie, nie lubi stanowisk silnie nasłonecznionych. Został sprowadzony do Anglii w 1764, lecz uprawa nie została zwieńczona sukcesem. Ponowną, udaną próbę sprowadzenia gatunku do Europy zrealizował niemiecki biolog Siebold w 1840. Obecnie rośnie w ogrodach botanicznych zachodniej, środkowej i południowej Europy. Przemarza w czasie surowych zim i dlatego może być uprawiany tylko w ciepłych i osłoniętych miejscach.

Pokrój w ojczyźnie osiąga 10-25 m wysokości, w Europie 8-15 m. Ma czerwonobrązową, łatwo złuszczającą się korę. Korona jest rozłożysta. Liście zimozielone igły mają 17-35 mm długości i 2-3 mm szerokości. Są ciemnozielone, błyszczące od góry, a od spodu mają dwa brązowe paski. Są nieco wygięte, z ostro zakończonym wierzchołkiem i ułożone na pędzie w dwóch rzędach. Kwiaty roślina dwupienna. Kwiaty męskie pojawiają się od spodu gałązek i mają 7-13 mm długości. Kwiaty żeńskie osadzone są parami na krótkiej szypułce.

Nieżywiczne drewno ma żółtą twardziel i jest bardzo odporne na gnicie. Wykorzystuje się je w przemyśle stoczniowym i w budownictwie. Oleiste owoce torrei są jadalne i wykorzystuje się je do produkcji oleju roślinnego.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 05:42:18]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62822075. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

T.T. Katsuki T.T., Luscombe, D, Torreya nucifera, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] [dostęp 2010-01-12] (ang.).
M.J.M.M.J.M. Christenhusz M.J.M.M.J.M. i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19, 2011, s. 55–70 [dostęp 2021-03-26] .