Perłówka orzęsiona (Melica ciliata L.) – gatunek byliny należący do rodziny wiechlinowatych (dawniej zwanych trawami). Występuje na stanowiskach naturalnych w Europie Południowe od Hiszpanii po Kaukaz i dalej w Azji po zachodnie Chiny, poza tym w północno-zachodniej Afryce. Z Polski gatunek podawany był z trzech stanowisk w Sudetach, aczkolwiek okazało się, że rośliny te w wąskim ujęciu systematycznym w istocie reprezentują gatunek perłówka siedmiogrodzka Melica transsilvanica.
Rośnie na stanowiskach nasłonecznionych, suchych, na glebie zasadowej, ubogiej, często kamienistej. Rośnie na piaskach, rumoszu skalnym, piargach, żwirze. Preferuje umiarkowanie ciepłe warunki klimatyczne. Jest autotrofem i hemikryptofitem.
Roślina ozdobna stosowana do nasadzeń naturalistycznych w miejscach otwartych, nasłonecznionych, umiarkowanie wilgotnych lub na obrzeżach dużych grup krzewów. Kłoski po zasuszeniu wykorzystywane są jako dodatek do bukietów kwiatowych.
Kategorie zagrożenia gatunku: Kategoria zagrożenia w Polsce według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006): E (wymierający). Kategoria zagrożenia w Polsce według Polskiej czerwonej księgi roślin: CR (critical, krytycznie zagrożony).
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-30 09:23:11]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=73632751. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.