Tymotka alpejska Phleum alpinum

Tymotka alpejska (Phleum alpinum L.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Występuje w Europie, Azji, Ameryce Północnej i Południowej. W Polsce rośnie w Sudetach i Karpatach.

Łodyga źdźbło o wysokości 10–50 cm. Pod ziemią krótkie, czołgające się kłącze. Liście równowąskie, wyrastające naprzemianlegle. Charakterystyczną cechą taksonomiczną jest silnie rozdęta pochwa liściowa najwyższego liścia. Kwiaty zebrane w gęstą wiechę, swoim walcowatym kształtem bardzo przypominającą kłos. Wełnisto owłosiona wiecha ma długość 3–7 cm, jest gruba i przeważnie wybarwiona na ciemnofioletowy kolor. Gałązki wiechy bardzo krótkie, nierozdzielające się przy zgięciu, jednokwiatowe kłoski nie wystają ponad oś kwiatostanu. W każdym kwiatku dwie poprzecznie ścięte, gęsto owłosione plewy o prostej linii grzbietowej. Są jednakowej wielkości, ostre z ostką na szczycie. Plewki nie posiadają ości.

Biologia i występowanie

Rozwój: bylina. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Siedlisko: Hale górskie, łąki, polany. Występuje od regla dolnego po piętro alpejskie.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-30 13:14:14]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=74728778. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
      • sierpień
    • barwa kwiatów
      • płatki fioletowe
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • kłos
        • złożony
          • wiecha
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście wąskie i wydłużone
      • liście równowąske
    • ustawienie liści
      • naprzemianległe
  • ogólne
    • bylina
  • siedlisko
    • łąki
    • polany
    • Sudety