Kostrzewa makutrzańska Festuca makutrensis

Kostrzewa makutrzańska (Festuca makutrensis Zapal.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Został opisany przez Hugona Zapałowicza w 1910 r. Występuje w Europie Środkowej i Wschodniej. W Polsce występuje na Wyżynie Lubelskiej, Roztoczu oraz w Bielinku nad Odrą; po roku 1980 potwierdzono sześć stanowisk z tego obszaru.

Pokrój wieloletnia trawa kępowa. Łodyga źdźbło do wysokości 50 cm. Liście szorstkie, sinozielone, 0,3-0,6 mm grubości, owalne w przekroju z 5 lub 7 nerwami. 3 narożne pasma sklerenchymy. Kwiaty zebrane w wiechę o długości 4,5-7 cm o prostych i szorstkich gałązkach. Kłoski o długości 5-6,5 mm, 3-4 kwiatowe, o osi owłosionej. Górne części plew owłosione. Plewki dolna z ością o długości 2-4 mm, 5 nerwowa, orzęsiona na brzegu i na grzbiecie. Kwitnie w maju i czerwcu.

Biologia i występowanie

Hemikryptofit. Rośnie na murawach kserotermicznych Sisymbrio stipetum capillatae, Koelerio-Festucetum sulcatae i Thalictro-Salvietum pratensis.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2022-10-30 00:05:51]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=68571762. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • kłos
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście okrągłe
  • ogólne
    • Polska Czerwona Księga Roślin
    • trawa
    • VU–gatunek narażony
  • cechy nasion
    • rozsiewanie nasion
      • endochoria
  • siedlisko
    • murawy

 

 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.