Kostrzewa walezyjska Festuca valesiaca

  1. Liliopsida
  2. Poales
  3. Poaceae
  4. Festuca
    • Festuca communis valesiaca
    • Festuca craiovensis
    • Festuca duriuscula parviflora
    • Festuca duriuscula valesiaca
    • Festuca duriuscula hirsuta
    • Festuca duriuscula parviflora
    • Festuca duriuscula tenuis
    • Festuca duriuscula valesiaca
    • Festuca duriuscula valesiaca
    • Festuca duriuscula vallesiaca
    • Festuca glauca filiformis
    • Festuca glauca pannonica
    • Festuca inamoena
    • Festuca kirghisorum
    • Festuca kirghisorum
    • Festuca legitima
    • Festuca meredisensis
    • Festuca meredisensis subrupicola
    • Festuca ovina valesiaca
    • Festuca ovina valesiaca
Kostrzewa walezyjska (Festuca valesiaca Schleich. ex Gaudin) – gatunek wieloletniej rośliny, należący do rodziny wiechlinowatych.

Łodyga źdźbło. Liście nitkowate, szorstkie, pokryte woskiem. Języczek liściowy krótki, ucięty, nagi, z uszkami obejmującymi łodygę. Kwiaty zebrane w kłoski długości ok. 6 mm. Plewka dolna z krótką ością.

Biologia i występowanie

Występuje w umiarkowanym klimacie Eurazji od Centralnej Europy na zachodzie po Chiny na wschodzie i od Polski na północy po Pakistan na południu. Roślina stepów, widnych lasostepów i półpustyni. Apofit. W Polsce jest gatunkiem rzadkim; rośnie w południowej części nizin. Bylina, hemikryptofit. Rośnie na skałach i zboczach. Kwitnie w maju i czerwcu. Gatunek charakterystyczny muraw kserotermicznych ze związku Festuco-Stipion i zespołu Sisymbrio-Stipetum capillatae.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 01:52:07]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62818971. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  • Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  • Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-02]  (ang.).
  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
      • lipiec
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • kłos
        • złożony
          • wiecha
    • barwa kwiatów
      • kwiatostan kremowy
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście wąskie i wydłużone
      • silny nalot woskowy
      • opadające na zimę
      • nitkowate
    • szczyt
      • zaostrzony
    • kolor liścia
      • szare
      • szarawe
      • niebieskawe
      • srebrzyste
    • szczególne formy liści
      • liść obejmujący
    • powierzchnia blaszki
      • szorstka
  • ogólne
    • roślina ozdobna
    • bylina
    • roślina zimozielona
    • czerwona lista roślin i grzybów Polski
    • roślina mrozoodporna
    • roślina kępiasta
    • trawa
    • roślina stepów i półpustyń
    • roślina wytrzymała na suszę
    • VU–gatunek narażony
  • forma życiowa wg Raunkiæra
    • hemikryptofit
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • źdźbło
    • szacowana wysokość łodygi
      • 10-20 cm
  • siedlisko
    • gatunek charakterystyczny dla
      • Festuco-Stipion - luźne murawy o charakterze stepowym z przewagą traw (stepy ostnicowe)
      • Sisymbrio-Stipetum capillatae - zespół stulisza i ostnicy włosowatej
    • skały, zbocza

 
×


 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.
Dodatkowe informacje