Kuklik szkarłatny Geum coccineum

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum Sm.) – gatunek byliny należący do rodziny różowatych. Rodzimym obszarem jego występowania jest południowo-wschodnia Europa i Turcja, rozprzestrzenił się także miejscami w Europie Środkowej (Niemcy, Słowacja). Jest wielu krajach, również w Polsce uprawiany jako roślina ozdobna.

Pokrój wyrastające z kłącza liczne łodygi tworzą wraz z liśćmi gęste kępy. Łodyga wzniesiona, dołem pojedyncza, górą rozgałęziająca się, delikatnie owłosiona. Górna część zwykle wybarwiona na czerwonawy kolor. Osiąga wysokość do 60 cm. Pod ziemią silnie rozgałęzione kłącze. Liście liście odziomkowe nieparzysto-pierzasto złożone. Sercowatego kształtu listek szczytowy wyraźnie większy od pozostałych, karbowany, podwójnie ząbkowany. Pozostałe listki szerokojajowate, podwójnie ząbkowane. Liście łodygowe znacznie mniejsze. Dolne o kształcie podobnym do liści odziomkowych, górne tylko 3-listkowe, przy czym środkowy listek ma krótki ogonek, boczne listki są siedzące. Wszystkie liście jasnozielonego koloru, o wyraźnych i owłosionych nerwach, Kwiaty pojedyncze kwiaty wyrastają na długich szypułkach z kątów liści w górnej części łodygi. 6 trójkątnych, wydłużonych działek kielicha odgiętych w dół, pomiędzy nimi 6 bardzo wąskich, prostych działek. Korona o średnicy ok. 2 cm, złożona jest z 6 pomarańczowoczerwonych, wolnych płatków bez paznokcia, o szeroko owalnym kształcie, wyciętych na szczycie. Pręciki bardzo liczne, słupek jeden z bardzo licznymi, nitkowatymi szyjkami. Roślina kwitnie od maja do czerwca, jest owadopylna, w jesieni często powtarza kwitnienie, ale drugi raz kwitnie już słabiej. Owoce liczne niełupki.

Roślina ozdobna. Jest uprawiana głównie ze względu na swoje kwiaty. Może spełniać również funkcje rośliny okrywowej, gdyż rozrasta się bardzo ekspansywnie, tworząc gęstą warstwę utrudniającą rozwój chwastów. Nadaje się do ogródków skalnych oraz na rabaty. Oprócz typowej formy uprawiane są również kultywary, np. `Werner Arends` – niski, dorastający tylko do 30 cm, o kwiatach jaskrawopomarańczowych.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 03:08:24]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62816228. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-23]  (ang.).
  • Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  • Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-10].
  • Miłowit Boguszewicz, Piotr Banaszczak: Katalog roślin II : drzewa, krzewy, byliny polecane przez Związek Szkółkarzy Polskich. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni. Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.
  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
    • barwa kwiatów
      • płatki czerwone
      • płatki pomarańczowe
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście sercowate
      • liście jajowate
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga gałęzista
      • łodyga owłosiona
      • łodyga wzniesiona
  • ogólne
    • roślina ozdobna
    • roślina ekspansywna
    • chwast
    • roślina użytkowa
    • bylina
    • geofit
    • roślina okrywowa
    • kultywar

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.