Wirtualny atlas roślin: Kostrzewa poleska / Festuca beckeri

Kostrzewa poleska (Festuca beckeri (Hack.) Trautv. – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Występuje w Eurazji, od Beneluxu na zachodzie po Kraj Krasnojarski na wschodzie. W Polsce jest gatunkiem nieczęstym; rośnie głównie w dolinach Wisły oraz Odry.

Łodyga źdźbło o wysokości 20-60 cm, szorstkie lub owłosione w górnej części. Liście w części szczytowej szorstkie, koliste w przekroju, 7-11-nerwowe, z 5-9 żebrami, zakończone kolcem, odpadające na zimę od pochew, o spłaszczonych skrajnych żebrach. Sklerenchyma w postaci jednolitego pierścienia. Kwiaty zebrane w kłoski o długości 5-7 mm, te z kolei zebrane w wąską wiechę o długości 8-10 cm. Gałązki wiechy proste, owłosione. Plewa dolna nie dłuższa od połowy długości plewy górnej. Plewka górna w części szczytowej posiada ząbki o długości 0,2-0,5 mm. Owoc ziarniak.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do czerwca. Rośnie w murawach napiaskowych. Liczba chromosomów 2n = 14. Gatunek charakterystyczny śródlądowych muraw napiaskowych ze związku Koelerion glaucae.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:05:33]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72137464. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.