Bambus pospolity należy do najbardziej rozpowszechnionych bambusów w tropikach i rejonach podzwrotnikowych. Chociaż głównie znany jest z uprawy, uciekające i naturalizowane populacje istnieją w tropikach i podzwrotnikach w Azji i poza nią. B. vulgaris jest szeroko uprawiany we wschodniej, południowo-wschodniej i południowej Azji, a także tropikalnej Afryce, w tym w Madagaskarze. Jest częsty w indo-malajskich lasach tropikalnych. Gatunek jest jednym z najczęściej spotykanych bambusów w Pakistanie, Tanzanii i Brazylii.
Był jednym z najwcześniej introdukowanych gatunków bambusa do Europy i spopularyzowany został w XVIII wieku jako roślina cieplarniana. Na Hawaje został introdukowany prawdopodobnie w końcu XVIII wieku i stał się najpopularniejszą rośliną ozdobną. Bambus pospolity jest szeroko uprawiany w Stanach Zjednoczonych i na Portoryko, od czasów introdukcji przez Hiszpanów w 1840 roku.
B. vulgaris najczęściej rośnie w pobliżu skarp rzecznych, poboczy dróg, na nieużytkach rolniczych i terenach otwartych. Najlepiej rośnie w miejscach wilgotnych, ale toleruje też susze, także niskie temperatury. Adaptuje się do wielu różnych rodzajów gleb, jednak najlepiej rośnie na glebach wilgotnych. Może znieść temperaturę do -3 °C i może rosnąć na wysokości ponad 1500 m n.
p.
m., ale w niedogodnych warunkach źdźbła rosną krótsze i cieńsze.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2018-12-05 21:29:34]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=53623948. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.
ogólne | roślina lecznicza | |
ogólne | roślina jadalna | |
ogólne | roślina ozdobna | |
ogólne | roślina użytkowa | |
ogólne | roślina pyłkodajna | |
kształt blaszki | liście lancetowate |