Mannica nadmorska Puccinellia maritima

Mannica nadmorska (Puccinellia maritima (Huds.) Parl.) – gatunek roślin z rodziny wiechlinowatych (Poaceae).

Łodyga źdźbło do 60 cm wysokości. Liście szydlaste, mięsiste. Kwiaty zebrane w 5-9-kwiatowe kłoski, te z kolei zebrane w jednostronną wiechę. Plewa dolna do 2 mm długości, 3-nerwowa.

Biologia i występowanie

Występuje wzdłuż wybrzeży morskich w Europie, północnej Afryce i Ameryce Północnej. W Polsce znana tylko z dwóch współczesnych stanowisk: Wyspa Chrząszczewska i u ujścia Świny. Bylina, hemikryptofit, halofit. Rośnie na solniskach i słonych łąkach. Kwitnie od czerwca do września. Gatunek charakterystyczny związku Puccinellion maritimae i zespołu Puccinellietum maritimae. Gatunek wyróżniający zespołu Puccinellio maritimae-Salicornietum.

Kategorie zagrożenia gatunku: Kategoria zagrożenia w Polsce według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006): E (wymierający); 2016: CR (krytycznie zagrożony). Kategoria zagrożenia w Polsce według Polskiej Czerwonej Księgi Roślin (2001, 2014): CR (krytycznie zagrożony).

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 00:50:38]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72327555. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
      • sierpień
      • wrzesień
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • kłos
  • ogólne
    • bylina
    • Polska Czerwona Księga Roślin
    • czerwona lista roślin i grzybów Polski
    • CR – krytycznie zagrożony
  • siedlisko
    • wybrzeże morskie
    • solniska